– Coś pozytywnego o Australii i o tym, co udało jej się wypuścić z dużym sukcesem.
To film z 1979 roku, w reżyserii Georga Millera z udziałem prawie nikomu wtedy nieznanego Mela Gibsona. Dziś to klasyk cyberpunkowego kina sf. Pierwszą część, mimo że wyoglądaną na wszystkie strony fani tego gatunku oglądać będą zawsze z tą samą sentymentalną przyjemnością. Trudno powiedzieć czemu.
Człowiek nie interesujący się muzyką klasyczną nie miałby pojęcia o Davidzie Helfgottdzie, gdyby nie ten niesamowity i wzruszający film.
Jest to film o dziwo australijski. Wyprodukowany w 1996 roku, w reżyserii Scota Hicksa. Piszę „o dziwo”, bo Australijczykom dość rzadko w ostatnich latach udaje się stworzyć kino, które poruszy jakiekolwiek struny w organizmie człowieka. Oczywiście z wyjątkiem tych nerwowych – związanych z irytacją poprzedzoną znudzeniem.